در فرضیت پنج نماز و تفسیر وی لغةً و شرعاً و فضیلت مداومت بر ادای روی

بدانكه فرضیت نماز بكتاب و سنت و اجماع امت ثابت شده است اما كتاب قوله تعالـی اقیمو الصّلوة و اما سنت قوله علیه السلام صلوا خمسكم و امّا اجماع امت فقد اجتمع الامة من لدن عهد رسول الله صلی الله علیه وسلم الی یومنا هذا علی فرضیت الصلوة من غیر نكیر منكر ولا رد راد و اجماع الامة من اقولی الحجج لقول النبی صلی الله علیه وسلم لا تجتمع امتی علی الضلالة یعنی اتفاق و اجماع علمای امت ست از نزدیک زمان رسول علیه السلام تا امروز كه در ویم بر فرضیت پنج نماز از غیر انكار منكری ورد راوی و اجماع امت از قوی ترین حجتهاست از برای آنكه رسول علیه السلام فرمود كه علمای امت من بر گمراهی جمع نشوند یعنی بر هرچه اجماع ایشان بران باشد حق و صدق همان باشد اما تفسیر وی بدانكه صلوة اسم ست و دعا را و در بعضی تفاسیر می آرد كه چون صلوة را بالله تعالـی اضافت كند چهار وجه را محتمل ست یعنی صلوة از خداوند تعالـی بر چهار وجه است توفیق بر طاعت و عصمت از معصیت و مغفرت از ذنوب یعنی آمرزش از گناهان و زیادتی درجات یعنی رحمت علام الغیوب وچون اضافت بملائكه كنی استغفار و دعا و نصرت مراد باشد و چون اضافت بمومنان كنی ثنا و تحیت باشد اما در شریعت عبارت از اركان معلومه و افعال مخصوصه است اما فضل و ثواب وی قال النبی علیه السلام افضل الاعمال بعد الایمان بالله الصلوة یعنی فاضلترین علمها بعد از ایمان آوردن بخداوند نمازست و اول چیزی كه خداوند تعالـی بر مسلمانان از دین ایشان فریضه كرد نماز بود و اول چیزی كه در قیامت حساب كنند نماز خواهد بود هر كس از عهده پنج نماز بیرون آمد از همه محنتها برست و بهمه دولتها رسید