هر آدمی بر فطرت زائیده میشود - ۲

لیكن كسی كه ویرا این راه كشاده شد، اگر صلاح جمله خلق وی را بنمایند؛ و بدان دعوت كنند آنچه ویرا نمودند، آنرا شریعت گویند، و ویرا پیمبر گویند، و حالت ویرا معجزه گویند؛ و چون بدعوت خلق مشغول نشود، ویرا ولی گویند، و حالات ویرا كرامات گویند. و واجب نیست كه هركرا این حال پدید آید، بخلق و بدعوت مشغول شود، بلكه در قدرت حق تعالی هست كه ویرا بدعوت خلق مشغول نكند: اما بدان سبب كه این بوقتی بود كه شریعت تازه بود و بدعوت دیگر حاجت نبود، ویا بدان سبب كه دعوت را شرطی دیگر بود كه درین ولی موجود نبود.

پس باید كه ایمان درست داری بولایت و كرامات اولیا، و بدانی كه اول كار بمجاهدت تعلق دارد، و اختیار را بوی راه هست، ولكن نه هر كه كارد، درود، ونه هركه رود، رسد، نه هركه جوید یابد،ولكن هركار كه عزیزتر بود، شرایط آن بیشتر بود، و یافت آن نادرتر بود، و این شریفترین درجات آدمی است در مقام معرفت، و طلب كردن این، بی مجاهدت و بی پیری راه رفته و پخته، راست نیاید، و چون این هر دو باشد، تا توفیق مساعدت نكند، و تا در ازل ویرا بدین سعادت حكم نكرده باشند، بمراد نرسد. و یافتن درجت امامت، در علم ظاهر و در همه كارهای اختیاری همچنین است.