Untitled Document

خواجه نصرالدین (ملا نصرالدین)

قبر مرحوم كه در ۲۲ جون (ژوئن) ۱۲۸۴ میلادی وفات یافته، در آق شهر (تركیه) می باشد. قبرش، از طرف هر كسی زیارت كرده میشود و از روحانیتش فیض گرفته، استفاده كرده میشود. مرحوم ملا، عمرش را با وعظ و ارشاد به انسانها گذرانیده، با نصیحت های نكته دار و پر از لطیفه اش، راه درست را به آنها نشان داده است. از اولیاء بوده، عالم و اهل حكمت بود. كرامت های مختلفش، در حال حاضر نیز در بین مردم نقل كرده میشود. مزاح و لطیفه های خارج از ادب و غیر اخلاقی كه به مرحوم ملا نصرالدین اسناد كرده شده، گفته های او نمی باشد. لطیفه های ملا نصرالدین آنقدر گسترش یافته است كه، در آنادولو، آسیای میانه، بالكانها، بطور خلاصه در مناطقی كه از آدریاتیک تا دیوار چین میباشد در حال حاضر نیز نقل كرده میشود. امروزه نیز در میان تركهای ایغور كه در داخل مرزهای چین می باشند نیز لطیفه های (فكاهی) ملا نصرالدین به مقدار زیادی نقل كرده می شود.

روا بود كه چیزی در حق كسی نعمت بود و در حق دیگری بلا

بدانكه اسباب دنیا بیشتر آمیخته بود كه در وی هم شرّ بود و هم خیر، ولكن هر چه منفعت بوی بیشتر از ضرر بود آن نعمتست، و این بمردمان بگردد: كه مال بقدر كفایت منفعت وی بیشتر از ضرر و زیادت از كفایت ضرر آن بیشتر در حق بیشتر مردمان، و كس باشد كه اندک نیز ویرا زیان دارد كه سبب آن بود كه حرص زیادت بر وی غالب شود- و اگر هیچ نخواستی- و كس بود كه كامل بود و بسیار ویرا زیان ندارد كه بوقت حاجت تواند داد. پس بدانیكه روا بود كه چیزی در حق كسی نعمت بود و همان در حق دیگری بلا بود.