فضیلت تهلیل و تسبیح و تحمید و صلوات و استغفار - ۱

رسول -علیه السلام- میگوید: «هر نیكویی كه بنده كند در ترازو نهند روز قیامت مگر كمله لا اله الا الله: اگر ورا در ترازو نهند برابر هفت آسمان و هفت زمین و آنچه در وی است زیادت آید»، و گفت: «گوینده لا اله الا الله اگر صادق بود در آن، و بسیاری خاک زمین گناه دارد، از وی در گذارند»، و گفت: «هر كه لا اله الا الله باخلاص گفت، در بهشت شود» و گفت: «هر كه بگوید لا اله الا الله وحده لا شریک له له الملک وله الحمد وهو علی كل شی قدیر [نیست خدایی جز پروردگار واحد كه شریک ندارد، پادشاهی و سپاس شایسته اوست و بر هر كاری تواناست]، هر روز صد بار برابر ده بنده باشد كه آزاد كرده بود، صد نیكی در دیوان وی بنویسند، و صد بدی پاک كنند، حرزی بود این كلمه ویرا از شیطان تا شبانگاه».

و در صحیح است كه: «هر كه این كلمه بگوید، چنان بود كه چهار بنده از فرزندان اسمعیل آزاد كرده بود از بندگی»، و رسول میگوید -علیه السلام- كه: «هر كه در روزی صد بار بگوید سبحان الله وبحمده، همه گناهان وی عفو كنند، اگر چه بسیار كف دریا بود»، و گفت: «هر كه پس هر نمازی سی وسه بار بگوید كه سبحان الله و سی وسه بار الحمدلله و سی وسه بار الله اكبر، و ختم كند صد بار تمام بدین كلمه: «لا اله الا الله وحده لا شریک له له الملک وله الحمد وهو علی كل شیء قدیر»، همه گناهان وی بیامرزند، و اگر ببسیاری كف دریا بود».

روایت كنند كه: «مردی بنزدیک رسول -علیه السلام- آمد و گفت: دنیا مرا فرو گذاشت، تنگدست و درویش شدم و درماندم، تدبیر من چیست؟