امام ربانی
بعد كتاب الله و بعد كتاب رسول الله، افضل كتب، مكتوبات است. (در چهار مذهب عالم، سید عبدالحكیم ارواسی رحمه الله علیه). نور عارفان، پیشوای رهبر اولیاء، پاسبان اسلامیت و پناهگاه مسلمانان، حضرت امام ربانی مجدد الف ثانی احمد فاروقی سرهندی، در سال ۹۷۱ هجری قمری در شهر سرهند هندوستان تولد یافته، در سال ۱۰۳۴ هجری قمری (۱۶۲۴ م.) در همان جا وفات نمودند. عالم متبحر، ولیّ بزرگ و مجتهد بود. بیست و سومین (۲۳) حلقه از سلسله عالیه می باشد. در طریقت های نقشبندیه، قادریه، چشتیه، كبرویه و سهروردیه مرشد كامل بود. كتاب مكتوبات كه تشریح كننده معرفتهای كلام، فقه و تصوف می باشد، دریایی بی پایان است. سه جلد می باشد و از مجموع ۵۳۶ مكتوب بمیان آمده است. در حدیث شریف فرموده شد كه: "از امت من كسی خواهد آمد كه صله نام دارد. با شفاعت او كسان زیادی به جنت وارد خواهند شد". صدها عالم باتفاق خبر داده اند كه اسم "صله" به حضرت امام ربانی لایق می باشد. در سن ۱۷ سالگی استاد علوم ظاهری و باطنی گشتند. به درجات بالا، به مقامات بی نظیر رسیدند.
روا بود كه چیزی در حق كسی نعمت بود و در حق دیگری بلا
بدانكه اسباب دنیا بیشتر آمیخته بود كه در وی هم شرّ بود و هم خیر، ولكن هر چه منفعت بوی بیشتر از ضرر بود آن نعمتست، و این بمردمان بگردد: كه مال بقدر كفایت منفعت وی بیشتر از ضرر و زیادت از كفایت ضرر آن بیشتر در حق بیشتر مردمان، و كس باشد كه اندک نیز ویرا زیان دارد كه سبب آن بود كه حرص زیادت بر وی غالب شود- و اگر هیچ نخواستی- و كس بود كه كامل بود و بسیار ویرا زیان ندارد كه بوقت حاجت تواند داد. پس بدانیكه روا بود كه چیزی در حق كسی نعمت بود و همان در حق دیگری بلا بود.