حقوق همسایگان - ۲

و اگر بیمار شود عیادت كنی، و اگر بمیرد از پس جنازه وی بروی، و اگر شادی رسدش تهنیت كنی، و اگر اندوهی رسدش تعزیت كنی، و دیوار خویش بلندی بر نداری تا راه باد از وی بسته نگردانی، و چون میوه خوری ویرا بفرستی، اگر نتوانی پنهان خوری، و نپسندی كه فرزند تو در دست گیرد و بیرون شود، تا فرزند ویرا خشم نیاید، و ویرا بدود طبخ خویش نرنجانی، مگر كه ویرا از طبخ خویش بفرستی] و گفت: «دانی كه حق همسایه چیست؟ بدان خدایی كه جان من درید قدرت اوست كه بحق همسایه نرسد الا كسی كه خدای تعالی بر وی رحمت كرده باشد».

و بدانكه از جمله حقوق وی آنست كه: از بام بخانه او ننگری، و اگر چوبی بر دیوار تو نهد منع نكنی، و راه ناودان او بسته نداری، و اگر خاک پیش در سرای تو افكند جنگ نكنی، و هر چه از عورات وی خبر یابی پوشیده كنی، و حدیث ویرا گوش نداری، و چشم از محرم وی نگاه داری و در كنیزک وی بسیار ننگری: این همه بیرون از حقوقی كه در حق مسلمان گفتیم نگاه داری.

ابوذر غفاری -رضی الله عنه- میگوید كه: «مرا دوست من رسول -علیه السلام- وصیت كرده است كه: چون طبخی كنی آب بسیار در كن، و همسایه را از آن بفرست»، و یكی از عبدالله مبارک پرسید كه: همسایه من از غلام من گله كند، اگر او را بی جهتی بزنم بزه كار شوم، و اگر نزنم همسایه رنجور شود، چكنم؟ گفت: بباش تا غلام بی خردی بكند كه مستوجب ادب باشد آن ادب را تاخیر كن، تا همسایه گله كند، آنگاه ویرا ادب كن تا حقوق هر دو نگاه داشته باشی.