در بیان فضیلت نماز بر قانونی كه رسول خدای گزارده - ۴

پس بدانكه فریضه بر دو نوعست یكی آنست كه همیشه فرض است و دیگر نوع آنست كه گاهی فریضه است و گاهی نه امّا آنكه همیشه فریضه است بر بنده ایمانست و همیشه بر ایمان بودن امّا بدانكه ایمان گرویدنست بزبان بخدای تعالی یعنی راست گوی داشتن مر خدایرا عزّ وجلّ در آنچه خبر داده است در بیان ایمان كتابها جمع كرده اند و بعضی از علما از برای عوام اعتقاد نامها نبشته اند تا عوام آنرا یاد گیرند و میخوانند تا در ایمان و اعتقاد ایشان خللی در نیاید از برای آنكه هر كرا در ایمان خللی افتد اگر بر پُرئ زمین و آسمان طاعت و مجاهدت بیارد بجای آن خلل ناپسند آید و هیچ كس روز قیامت او را شفاعت نتواند كرد پس بنابرین مقدّمه بمعتقدی كه اهل سنّت و جماعت بران اند و علمای سلف نبشته اند نبشته شود ان شاء الله تعالی (آمَنْتُ بِاللّٰهِ وَبِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ عَلیٰ مُرادِ الله وَآمَنْتُ بِرَسُولِ اللّٰهِ وَبِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِ رَسُولِ اللّٰهِ عَلیٰ مُرادِ رَسُوْلِ الله وَتَبْرَأْت عَنْ جَحْد الله وَعَنْ جَحْد رَسُوْلُ الله وَالْاَلْحَاد فِی قَوْلِ الله وَالْاَلْحَادِ فِی قَوْل رَسُوْل الله) ایمان آوردم بخدای عزّ وجلّ و بفریشتگان وی و بكتابهای وی و برسولان وی و بروز قیامت و بانكه نیكی و بدی همه به تقدیر خدایست عزّ وجلّ راست گوی داشتم بدل و محمد رسول الله و جمله پیغمبران را و بدانچه خدای تعالی بایشان فرستاده بگرویدم بدل بمحمد رسول الله و بدانچه محمّد رسول الله بان گرویده است و بیزارم بدل ازانچه محمد رسول الله از وی بیزارست پذیرفتم دین مسلمانی را و آنچه در ویست و بیزارم از كفر و كافری و آنچه در ویست شناختم خدایرا بصفات سزا و پاک است وی از صفات ناسزا یكیست بذات خود و یگانه است بصفات خود یكیست یكی از وی زایل نگردد همیشه بود و همیشه باشد هرگز نبود كه وی نبود و هرگز نباشد در ازل موصوف بود بصفات سزا