در بیان فضیلت نماز بر قانونی كه رسول خدای گزارده - ۵

و پاک بود از صفات ناسزا هیچ صفتی مر ویرا نو شونده نی و هیچ صفت از وی زایل شونده نی و هیچ نقصانی بوی نرسد و هیچ عیبی بصفات وی نه پیوندد حال و زوال بر وی روا نَیْ زمان بر وی گذرنده نی تغیر و تبدّل بر وی روا نی هستی كه هستئ ویرا آغاز نی سپری شونده نی كان كما هو و یكون كما هو جسم نی جوهر نی عرض نی صورت نی مكان نی از چیزی نی بر چیزی نی جهت بر وی روا نی زنده كه بر وی مرگ روا نی و زنده گانئ وی بجان نی دانایی كه دانائئ وی بدل و اندیشه نی و نادانئ بر وی روا نی و توانایئ وی بعدت و آلت نی بینایی كه نابینایی بر وی روا نی و بینایئ وی بچشم نی گویایی كه گنگی و آفت بر وی روا نی و گویایئ وی بصوت و حرف نی و آواز نی شنوایی كه كری و گرانی بر وی روا نی و شنوایئ وی بگوش نی خداوندی كه معدوم را بداند اگر موجود شود بهست كردن وی شود و داند كه چگونه هست شود مختاری كه جمله مختاران باخیتار خود جز آن نكند كه وی خواهد دهنده كه چون دهد كس نتواند باز داشت باز دارنده كه چون باز دارد كس نتواند و از خداوندی كه هر چه خواست كرد و هر چه خواهد كند بر كردن وی كس را چون و چرا نرسد و خواست وی كس را حجت نشود هر چه در وهم آید از خیال و مثال كه وی آنست وی آن نیست بلكه آفریدگار آنست بهیچ وجهی بمخلوقان و مخلوقان بوی نمانند (لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ۞ الشوری:۱۱) پس اول چیزی كه فریضه است بر عاقل بالغ دانستن ایمان است و هر كه صفت ایمان را نداند بنزدیک بعضی علما كافر شود و اگر از وی پرسند كه ایمان چیست بگوید نمیدانم باتفاق كافر شود و دست كش او حرام باشد و زن در خانه وی حرام باشد