در بیان پوشیدن عورت مردان و زنان را - ۳

و نقلست كه روزی عبدالله بن عمر رضی الله عنهما بر در حجره خود ایستاده بود بچه امرد میگذشت عبدالله اندرون حجره رفت و در بست و گفت با كسان كه این فتنه در گذشت یا نی گفتند بلی آنگاه عبدالله بیرون آمد و رسول ﷺ فرمود كه پرهیز كنید از پسران ملكان و متنعّمان كه ایشانرا شهوتی باشد همچون شهوت زنان و نقلست كه اگر زنی را در خنبی كنند و آن خنب بر دو چوب بندند و چهار پای آن چوبها چهار مرد بگیرند و آن خنب را بر دارند اوّل كسی را كه در دوزخ كنند آن چهار مرد باشند و هر زنی كه از خانه بیرون آید بی اجازت شوهر تا آنگاه كه باز بخانه خود آید در لعنت خدای تعالی باشد و اگر بدستورئ شوهر بیرون آید شوهر و زن هر دو در لعنت خدای تعالی باشند و شیخ الاسلام غزالی رحمة الله علیه در (كیمیای سعادت) [مولف (كیمیای سعادت) فارسی امام محمد غزالی توفی سنة ۵۰۵ ه. [۱۱۱۱ م.] فی طوس] آورده كه بر شوهر واجبست كه زن خود را علم و ایمان بیاموزد و شریعت آن مقدار كه بر آن زن فریضه است یعنی از علم ایمان و طهارت و نماز و روزه و حیض و نفاس و آنچه در دین او دانستن آن چاره نباشد از برای این مقدار از علم آموختن فرض عین است و اگر شوهر تقصیر كند عاصی باشد یعنی اگر این علم كه گفته شد بان زن خود نیاموزند آن زن بی دستورئ شوهر خود از خانه بیرون رود و علمی كه فرض عین او باشد بیاموزد از برای آنكه خدای تعالی فرمود كه ای مومنان نگاه دارید نفسهای خود را و اهل خود را از آن آتش دوزخ و نگاه داشتن جز بعلم و عمل نباشد یعنی چون علم بیاموزد و بدان علم كار كند امیدست كه خدای تعالی او را بفضل خود از آتش دوزخ نگاه دارد.