در بیان شناختن قبله

در بیان شناختن قبله نزدیک امام شافعی قبله میان مشرق و مغرب است و نزدیک علمای ما قبله میان دو مغرب است یكی مغرب تابستان و دیگر مغرب زمستان در اوّل تابستان آفتاب بر طرف چپ كعبه فرو میرود و در اوّل زمستان آفتاب بر طرف راست كعبه فرو میرود پس در میان این دو مغرب هر جای كه روی فرا كند روا باشد امّا مستحب آنست كه چهار دانک بر دست راست خود بگذارد و میان این چهار دانک و دو دانک روی فرا كند كه روی سوی قبله كرده باشد و مهندسان حساب كرده اند و گفته اند محراب شافعی مذهبان هزار فرسنگ در طرف چپ كعبه است و در (صلوة مسعودی) آورده كه حنفی مذهب را در محراب شافعی مذهبان نشاید نماز گزاردن و در (ملتقط) [مولف (فتاوای ملتقط) ناصر الدین محمد سمرقندی توفی سنة ۵۵۶ ه. [۱۱۶۰ م.]] آورده كه قبله در میان دو مغرب است یكی مغرب زمستان و دیگر مغرب تابستان اگر چنان گزارد كه روی او از میان این دو مغرب بیرون نباشد نماز او روا باشد و قبله اهل هند میان حجر الاسود و ركن یمانی است و بعضی از عارفان گفته اند كه قبله ما كعبه است و قبله اهل آسمانها بیت المعمور است و قبله حاملان كرسی است و مراد همه طلب رضای خدای تعالی است

در بیان نمازهایی كه فریضه است، در وقت گزاردن فریضه است بحكم خدای تعالی و رسول الله ﷺ فرمود كه امامت كرد جبریل علیه السلام در پیش كعبه مرا دو روز و در حدیث دیگر فرمود كه بدرستی كه هر وقت نمازی را اوّلی و آخریست و خدای تعالی فرمود كه بدرستی كه نماز بر مؤمنان فریضه است در وقت گزاردن [اوقات پنج صلوة مفروضه در رساله عربی (كتاب مواقیت الصلاة) تالیف حسین حلمی بن سعید استنبولی با تفصیلات بیان كرده شده است این رساله را مكتبه (حقیقت كتاب اوی) چاپ و نشر كرده است.]