در بیان آنچه مستحب است در نماز

إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالاَرْضَ حَنِیفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِینَ مستحبست پیش از تكبیر اوّل باید خواند نزدیک ابوحنیفه و محمد و نزدیک ابویوسف بعد از تكبیر اوّل باید گفت و نزدیک شافعی بعد از تكبیر اوّل گفتن سنت است و این روایت در (منظومه) است و علما إِنِّی وَجَّهْتُ پیش از تكبیر اوّل خوانده اند و مستحب است بعد از فاتحه سه آیت زیادت خواندن در ركعت اول و تسبیحات ركوع و سجود زیادت از سه بار گفتن و خواندن دعاهایی كه مشهورست بعد از التحیات و صلوات و آن اللّهُمّ اغْفِرْلِی است تا آخر رَبَّنَا آتِنَا و آن دعاهایی كه مانند لفظ قرآن باشد و دعاهایی كه مانند سخن باشد نخوانند و در (متفق) آورده كه مستحب است بعد از التحیات و صلوات خود را و مادر و پدر خود را و جمله مؤمنان را دعا كردن و دعایی كه مانند سخن آدمی بود نزدیک علمای ما در نماز خواندن روا نبود و نزدیک شافعی روا باشد و میگوید شافعی كه هر چیزی كه خواستن آن در بیرون نماز از خدای تعالی روا باشد در نماز هم روا باشد چون زن و اسباب و این روایت در (منظومه) است و در (كافی) آورده كه دعاهایی كه بعد از التحیات و صلوات خواندن آن مستحب است اینست كه اللّهُمّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ [ولاُستاذِیَّ] وَلِجَمِیْعِ الْمُوْمِنِیْنَ وَالْمُوْمِنَاتِ وَالْمُسْلِمِیْنَ وَالْمُسْلِمَاتِ الْاَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَالْاَمْوَاتِ رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الاخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ وَعَذابَ الْقَبْرِ وَارْزُقْنَا شَفَاعَة مُحَمَّد ﷺ بِرَحْمَتِكَ یَا أرْحَمَ الرّاحِمیْن و در (صلوة مسعودی) آورده كه بعد از التحیات و صلوات این دعا را باید خواند كه امیرالمؤمنین ابوبكر الصدّیق رضی الله عنه و ابوهریره رضی الله عنه گفتند كه رسول الله ﷺ ما را بیاموخت این دعا را و فرمود كه در نماز بخوانید رَبّ ظَلَمْتُ نَفْسِی ظُلْماً كَثِیرًا وَعَمَلت سوُء فَاغْفِرْ لِی مَغْفِرةً مِنْ عِنْدِكَ فَاِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ و وصیت كرد كه در آخر هر نمازی این را بخوانید تا دعای شما مستجاب شود