یک سال، بنام روزهای خضر (موسم سبز) و روزهای قاسم، به دو قسمت جدا می گردد. در روز ششم ماه می (مه) با روزهای خضر، تابستان شروع می شود و ۱۸۶ روز ادامه یافته در روز هفتم نوامبر پایان می یابد. روزهای قاسم نیز، در هشتم ماه نوامبر شروع می شود، در سالهاییكه ماه فبروری (فوریه) ۲۹ روز باشد ۱۸۰ روز طول می كشد، در سالهای دیگر ۱۷۹ روز طول می كشد و در روز پنجم ماه می (مه) پایان می یابد.

روزهای خضر دورهٔ تابستان را، روزهای قاسم نیز دورهٔ زمستان را نشان می دهد. چند روز بعد از شروع روزهای قاسم، روزهای گرم كه بنام «پاسترمه یازی» یاد میشود، می آید و در عقبش، سرماهای دوره زمستان شروع می گردد.

چون معلوم شد كه بر هر كسی آموختن آن علم واجب است كه در راه معاملت ویست، بدانستی كه عامی پیوسته در خطر باشد، كه ویرا كاری در پیش آید و بنادانی بكند كه نداند كه اندر آن حكمتی هست، و بدین معذور نباشد: هر گه كه حاجت بدان غالب بود و نادر نباشد. مثلا كسی در حال حیض مباشرت كند یا پس از حیض پیش از سر شستن، و گوید كه این علم ندانستم: معذور نباشد.

و از زنی كه پیش از صبح پاک شود، و نماز شام و نماز خفتن قضا نكند، كه نیاموخته باشد، یا مردی كه زن را در حال حیض طلاق دهد و نیاموخته باشد كه حرام است: معذور نباشد. و با وی گویند: ترا گفته بودیم كه طلب علم فریضه است، از این فریضه چرا دست بداشتی تا در حرام افتادی؟ مگر كه واقعه نادر باشد كه افتادن آن متوقع نبود: آنگاه معذور باشد.