مكتوب صد و شصت و سیوم (۱۶۳) - ۳

علامت حصول دولت اسلام بغض است با اهل كفر و عناد است با ایشان حق سبحانه وتعالی در كلام مجید خود ایشانرا نجس فرموده و در جای رجس فرموده پس در نظر اهل اسلام میباید كه اهل كفر نجس و پلید در آیند و چون چنین بینند و دانند لاجرم از صحبت ایشان پرهیز نمایند و در مجالست ایشان مستكره بوند چیزها از ایشان پرسیدن و بمقتضای حكم اینها عمل كردن از كمال اعزاز این دشمنان است همتی كه كسی از ایشان طلبد و دعاء كه بتوسط ایشان خواهد چه خواهد بود حق سبحانه وتعالی در كلام مجید خود میفرماید وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِیْنَ اِلاَّ فِیْ ضَلال دُعَاءِ این دشمنان باطل و بیحاصل است اجابت را در آنجا چه احتمال اینقدر فساد لازم می آید كه اعزاز این سگان می افزاید ایشان اگر دعا خواهند كرد بتان خود را وسیله خواهند آورد خیال باید كرد كه كار تا بكجا میكشد و از مسلمانی بوی نمیماند عزیزی فرموده است تا یكی از شما دیوانه نشود بمسلمانی نرسد دیوانگی عبارت از در گذشتن است از نفع و ضرر خود بواسطه اعلای كلمه اسلام با مسلمانی هر چه شود گو شود و اگر نشود گو نشود و چون مسلمانی است رضای خدای عز وجل است و رضای پیغمبر حبیب او علیه الصلوق والسلام والتحیه دولتی عظیم تر از رضای مولا نیست رَضِیْنَا بِاللهِ سُبْحَانَه رَباًّ وَبِالْاِسْلاَمِ دِیْناً وَبِمُحَمَّدٍ عَلَیْهِ الصَّلوةُ وَالسَّلَامُ نَبِیاًّ وَرَسُولاً

مصرع هم بر نیم بداریم یارب++

بحُرمَةِ سَیِّدِ الْمُرْسَلِیْنَ عَلَیْهِ وَعَلی الِه مِنَ الصَّلَوَاتِ اَفْضَلُهَا وَمِنَ التَّسْلِیْمَاتِ اَكْمَلُهَا وَالسَّلامُ اَوَّلاً وَاخِراً