در كتاب ترغیب حافظ عبدالعظیم منذری قدسی می آید این حدیث بروایت ابوهریره رضی الله عنه از رسول صلی الله علیه وسلم كه چون شب اول رمضان شود حق تعالـٰی نظر كند برحمت بسوی بندگان خود و چون خداوند نظر رحمت كند به بنده هرگز او را عذاب نكند و در هر روز از روزهای ماه رمضان حق تعالـٰی هزار هزار عاصی را از آتش دوزخ آزاد گرداند چون شب بست ونهم رمضان شود آن مقدار كه در همه ماه رمضان آمرزیده است و آزاد گردانیده دران شب آزاد گرداند چون شب عید فطر شود ملائكه در اضطراب آیند و تجلی كند جلیل جبـّار بنور خود بانكه حضرت او را وصف نتوانند كرد واصفان حق تعالـٰی خطاب كند مر فرشتگان را در بامداد عید كه مسلمانان در مصلای عید باشند كه ای ملائكه چیست مزد اجیر چون كار خود تمام كند ملائكه گویند خداوندا آنكه مزد او را بتمام بدهند فرمان شود كه ای فرشتگان گواه باشید كه من كه خداوندم ایشان را بیامرزیدم

 و ما در این اصل فضل خوی نیكو بگوئیم، پس حقیقت خوی نیكو پیدا كنیم، كه خوی نیكو بدست آوردن ممكن است بریاضت، پس طریق آن بگوئیم كه چیست، پس علامت خوی بد بگوئیم، پس تدبیر آنكه كسی عیب خود بشناسد بگوئیم، پس علامت خوی نیكو پیدا كنیم، پس طریق پروردن كودكان و تربیت ایشان بگوئیم، پس راه مجاهدت مرید اندر ابتدای این كار پیدا كنیم، و فضل و ثواب خوی نیكو را بگوئیم، انشاء الله تعالی.