امر اسلام

یک قسمی از كسانی كه غلط میاندیشند گرسنگی كشیده ریاضت میكشند. به اینوسیله میخواهند كه آرزوی شهوت، غضب و مستی را كه اسلامیت نمیپسندد از ریشه اش نیست كنند. فكر میكنند كه اسلامیت نابود كردن اینها را امر میكند. دراز مدت مشقت گرسنگی كشیده میبیند كه این آرزوهایشان از بین نرفته است و فكر میكنند كه اسلامیت چیزی را امر كرده كه قابل اجرا نیست.

اسلامیت نیست كردن شهوت و غضب را امر نمیكند بلكه حاكم شدن به آنها و استعمال كردن آنها مطابق به اسلامیت را امر میكند. این مثل اینست كه سواركار باید اسب و سگ خود را از بین نبرده، بلكه آنها را تربیت كرده از آنها بهره میگیرد. یعنی شهوت و غضب مانند سگ و اسب سواركار میباشند. تا این هر دو نباشد نعمتهای آخرت امكان ندارد كه شكار شد. ولی بخاطر فائده برداری از اینها، باید تربیت شوند و لازم است تا مطابق به اسلامیت استعمال شوند. اگر تربیت نشوند، گمراه شده از چهار چوب دین خارج میشوند و انسان را به فلاكت میكشانند. ریاضت بخاطر نابود ساختن این دو صفت نبوده بلكه بخاطر تربیت و طابع كردن آنها به اسلامیت میباشد. انجام این برای هر كس ممكن است. مدنیت، استفاده قوه اتم و انشاءِ چیزهایی مانند جت نمیباشد. مدنیت، استفاده اینها بخاطر خدمت به انسانها میباشد. این هم با تابعیت به اسلامیت بدست میاید.