بیان عبادات و عادات یومیه و لیلیه حضرت امام ربانی - ۲

بمجرد برآمدن از خلا ابریق آب طلبیده ناخن ابهام یسار را شسته باز بخلا درآمدند چون بعد از ساعتی بیرون شد فرمودند كه تقاضای بول استیلا نمود به سرعت بمُتـَوَضـّا درآمدم و نشسته بودم كه نظرم بر پشت ناخن افتاد كه نقطهٔ سیاهی برو بود كه برای امتحان قلم نهاده بودم بان نقطهٔ سیاهی كه از اسباب كتابت حروف قرآنی ست آنجا نشستن را لایق و برغایق أدب مطابق ندیدم با وجود كه از غلبهٔ آن تقاضا محنت داشتم لیكن آن محنت پیش این محنت ترک أدب بس حقیر نمود برون آمده آن نقطه سیاهی را شستم و باز آمدم

۳- وقت دیگر كه این بنده در خدمت حاضر بود مولانا صالح ختلانی را أمر نمودند كه چند قرنفل از خریطه برآورده حاضر كن وی شش قرنفل حاضر ساخت در عتاب رفته فرمودند اینک صوفیٔ ما آن قدر نه شنیده كه إنَّ اللَّه وِترٌ يُحِبُّ الْوتْرَ رعایة وتر از مستحبّاتست مستحب را مردم چه دانسته اند مستحب دوست داشتهٔ اوست سبحانه و تعالی اگر دنیا و آخرت را به یک عملی كه دوست داشتهٔ حق عز وجل باشد بدهد هیچ نداده باشد و فرمودند كه ما در رعایة استحبات تا بان حدّ توجه داریم كه در وقت شستن روی قصد میكنم كه اول آب بر خدّ یمین رسد كه تیامن نیز از مستحباتست و نیز دیده شد كه چند روز توجه تمام نمودند بصوم تطوع بانكه از نحافت بدن ایشان را در آن ایام روزه داشتن بغایت دشوار بود چون پرسیده شد كه این چه روزهاست فرمودند

۴- قضای احتیاطیٔ روزهایٔ این رمضان ست كه دران روزها روزانه استنجا كرده شده باین تقریب فرمودند كه والد ماجد علیه الرحمة مهما امكن در روز رمضان استنجا نمی كردند