بیان عبادات و عادات یومیه و لیلیه حضرت امام ربانی - ۳

و اگر بضرورت واقع می شد آنرا قضا میداشتند نِعْمَ السَّلـَفْ وَنِعْمَ الْخَلـَفْ روزی بر عریش خود تكیه كرده بودند بناگاه باضطراب فرود آمدند و فرمودند كه زیر عریش كاغذی دیدم هر چند معلوم نبود كه درو چیزی نوشته اند و چه نوشته اند با آنكه كسی را بگویم كه بردارد و آن قدر نشستن را هم بر عریش بی أدبی دیدم وقت دیگر دیده شده كه یكی از حفاظ كه زیر بالین او فرشی كسترده بودند بقراءت پرداخت حضرت ایشان دیدند كه آنجا كه ایشان نشسته اند فی الجمله در فرشی مزیتی دارد بآن فرش كه حافظ بران قرآن تلاوة میكند آن فرش زیاده را از زیر پای خود در نور دیده كناره بگذاشتند عزیزی كه بخدمت شریف حضرت ایشان رسیده بود و دیگر مشایخ وقت را نیز دیده گفت بعد از شرف ملازمت ایشان وقتی به برهان پور به خدمت شیخ معظم قدوة مُحبّان این درگاه محمد بن فضل الله قدس سره رسیدم شیخ از من اطوار این بزرگوار پرسید كه در سرهند بخدمت ایشان رسیدهٔ هان بگو تا چه دیدهٔ

۵- گفتم از احوال باطن ایشان چون من نا مرادی را چه خبر امّا به ظاهر در رعایت آداب سنت و دقائق آن ایشان را چنان یافتم كه اگر مشایخ وقت جمع شوند عشر عشیر آن از دست ایشان نیاید شیخ بغایت مسرور شده فرموده چون این چنین ست هر چه این بزرگ دین از أسرار حقیقت میگوید و می نویسد همه صحیح و أصل است و دران صادق و بان متحقق كه نشان صدق مقال و علو حال اتـّباع بر كمال است شیخ مذكور را قدس سره بحضرت ایشان و طاب ثراه اخلاص و محبّت اتم بود و این معنی را مكرر باین حقیر راقم كه گاه بخدمت ایشان می رسید اظهار فرمودند دران ایّام كه سلطان وقت [سلیم جهانگیر]