پیدا كردن آنچه صغایر بدان كبایر شود - ۲

و مثل این چون قطره  آب باشد كه متواتر بر سنگی همی آید، لابد سنگ سوراخ شود. و اگر آن بیكبار بر وی ریختندی آن اثر نكردی، پس هر كه بصغیره  مبتلا شود باید كه استغفار همی كند و پشیمانی همی خورد و عزم همی كند كه نیز نكند، تا گفته اند كه: كبیره باستغفار صغیره است و صغیره باصرار كبیره.

دوم آنكه گناه را خرد دارد و بچشم حقارت بوی همی نگرد، گناه بدین بزرگ شود، و چون گناه را عظیم دارد خورد گردد، چه عظیم داشتن از ایمان و خوف خیزد و این دل را حمایت كند از ظلمت گناه تا پس اثری نكند، و خرد داشتن از غفلت و الفت گرفتن بود با گناه، و این دلیل آن كند كه با دل مناسبت گرفته است، و مقصود از همه دلست: هر چه در دل اثر بیش كند آن عظیمتر است. و اندر خبرست كه: "مؤمن گناه خویش را چون كوهی بیند كه بر زبر وی باشد، و همی ترسد كه بر وی افتد، و منافق چون مگسی بیند كه بر بینی نشیند و بپرد"، و گفته اند: گناهی كه نیامرزند آنست كه بنده گوید این سهل است، كاشكی همه گناه من چنین بودی، و وحی آمد ببعضی از انبیا كه: بخردی گناه منگرید، به بزرگی آن نگرید كه فرمان او را خلاف همی كنید، و هر بنده كه بجلال حق تعالی عارف تر خطر این گناه نزدیک وی عظیمتر. یكی از صحابه همی گوید؛ شما كارها همی كنید كه آن چون موی دانید، و ما هر یكی از آن چند كوهی دانستیمی. و بر جمله سخط حق تعالی اندر معاصی پنهان است، و ممكن است كه اندر آنست كه تو آنرا آسانتر همی بینی، چنانكه گفت: «وتحسبونه هیناً وهو عند الله عظیم»