در بیان نماز جماعت گزاردن - ۱

 در بیان نماز جماعت گزاردن به نزد (امام مالک) [امام مالک بن انس اصبحی توفی سنة ۱۷۹ ه. [۷۹۵ م.] فی المدینة المنورة علی ساكنها الصلاة والسلام] رحمه الله فریضه است و به نزدیک شیخ منصور ماتریدی نیز فریضه است چنانكه خدای عزّ وجلّ فرمود كه ركوع كنید با ركوع كنندگان اما نزدیک امام ابوحنیفه و ابویوسف و محمد رحمهم الله سنت موكده است و سنت موكده آنرا گویند كه بواجب نزدیک باشد و این روایت در (متفق) و (نافع) [مولف (نافع) محمد ابوالقاسم سمرقندی توفی سنة ۵۵۶ ه. [۱۱۶۱ م.] شارح (نافع) عبدالله نسفی سماه (مستصفی) توفی سنة ۷۱۰ ه. [۱۳۱۰ م.] است و رسول الله فرمود كه قصد كردم كه بفرمایم جوانان قوم خود را تا هیزم جمع كنند بفرمایم بلال را تا بانگ نماز و قامت بگوید پس هر كه در نماز جماعت حاضر نیامده باشد بسوزم خانه ویرا و در (شامل بیهقی) آورده كه اگر اهل محلتی یا اهل قبیله ترک بانگ نماز كنند كشتن ایشان نزد امام محمد مباح باشد از برای آنكه جماعت گزاردن علامت مسلمانیست و ترک جماعت كردن معصیت است و گزاردن نماز جماعت راه راست و سعادتست و امام ابویوسف گفت كه هر قومی كه نماز جماعت نگزارند و بانگ نماز نگویند ایشانرا بزنند ولیكن بكشتن ایشان حكم نكنند و در (صلوة مسعودی) آورده كه رسول ﷺ فرمود كه یا علی هر نیكبخت را سه علامت است اول آنكه روزئ حلال از شهر او بدست او رسد دوم صحبت و نشست و خاست او با علماء متقی باشد و سوم آنكه نماز بجماعت گزارد