در بیان آن چیزهایی كه كشتن آن در نماز مباحست - ۲

و در (متفق) نیز چنین گفته است و در (ملتمس) [مولف (ملتمس شرح قدوری) عبدالرب بن منصور توفی سنة ۵۰۰ ه. [۱۱۰۶ م.]] آورده كه بیشتر علماء متاخر فتوی برین داده اند كه ایشانرا حبس كنند تا بمیرند و فتوی برینست و در (متفق) آورده كه هر كه تیغ كشد بر مسلمانی كشتن او روا باشد و هر كه سلاح كشد بر قصد كشتن مسلمانی در شب یا در روز در شهر یا در غیر شهر یا عصایی برگیرد و حمله كند از برای زدن و كشتن اگر آن مرد این حمله كننده را بكشد بر وی هیچ لازم نیاید اما اگر در شهر در روز عصا برداشت از برای زدن نه از برای كشتن اگر آن شخص این حمله كننده را بكشد نزدیک ابوحنیفه قصاص واجب آید و نزدیک ابویوسف و محمد هیچ واجب نیاید و در (فتاوای كبری) آورده كه جادو را باید كشت و امیرالمؤمنین عمر رضی الله عنه بعاملان خود نبشت كه بكشید هر جادو را كه جادویی كند و لعبتی سازد كه بدان لعبت میان زن و شوهر از یكدیگر جدا كند ایشان جادو باشند ایشانرا باید كشت و جادویان سه قوم باشند یک قوم خود را خالق جاودیی دارند اگر توبه كنند و گویند كه خالق همه چیزها خداوندست و از جادویی بیزار شوند و توبه كنند توبه ایشان قبول باید كرد و ایشان را نباید كشت قوم دوم جادویانی اند كه جادویی میكنند از برای آزمودن تا به بینند كه چنان خواهد شد یا نی و اعتقاد ندارند بدان و این كفر نباشد چون توبه كنند توبه ایشان قبول كنند سیم جاودیانی اند كه جادویی میكنند و پنهان میدارند و اقرار نمیكنند چون برو ثابت شود كه جاوست از وی توبه نطلبند و او را بكشند

 و در (تفسیر كامل) آورده كه جادویی چیزیست كه در خیال آید بر خلاف آنكه هست چون انگشترین آهنین كه زر بروی وی كشیده باشند و رسول الله ﷺ فرمود كه بدرستی كه آن سخن گفتن سحر است یعنی كس هست كه سخن خود چنان گوید كه شنوندگان بر خلاف آن سخن فهم كنند و رسول الله ﷺ فرموده است كه هر كس كه سعی كند تا بناحق سلطان یا حاكم از مسلمانی چیزی بستاند آن سعی كننده ضامن باشد و فتوی برینست