در ایمان آوردن بروز قیامت - ۳

بنده آغاز كند و بلند میخواند فرمان رسد كه ای بنده آهسته خوان تا همسایگان تو نشنوند و دیگران بر گناه تو اطلاع نیابند بنده بیچاره نامه خود را خواندن گیرد بهر گناه كه رسد پندارد كه این ساعت از وی در وجود آمده چون تمام بر خواند سر خجالت در پیش افگند فرد 

سر خجالت درویش ازان بود در پیش# كه گه گناه ببخشند شرمساری هست#

بنده ترسان گردد و دل بر عذاب بنهد فرمان رسد كه بنده من قد غفرت لك بیامرزیدم گناهان ترا و هر چه كرده ای از تو عفو كردم ای بنده نیكیهای خود را بر خوان بنده آغاز كند و آهسته میخواند فرمان شود كه ای بنده بلند بخوان تا همسایگان تو بشنوند كه چه نیكیها از تو در وجود آمده بنده نامه حسنات خود بلند بر خواند خطاب حضرت عزت در رسد كه قد قبلت منك ای بنده من همه را از تو قبول كردم بفضل من ببهشت رو اما كسیكه مناقشه كند با وی در حساب عذاب كرده شود چنانكه در صحیحین بروایت مادر مومنان عائشه صدیقه رضی الله عنها می آید از رسول صلی الله علیه وسلم كه فرمود من نوقش الحساب عذب و در صحیح بخاری می آید نیز بروایت عائشه رضی الله عنها از رسول علیه السلام كه فرمود لیس احد یحاسب الاهلك یعنی نیست هیچكس كه با وی حساب كنند الا آنكه هلاک كرده شود در صحیح مسلم می آید بروایت ابوهریره رضی الله عنه از رسول علیه السلام كه فرمود یدخل الجنة من امتی سبعون الفا بغیر حساب یعنی از امت من هفتاد هزار ببهشت درآیند بیحساب در تفسیر حقایق می آید از ابوحفص حداد كه گفت هر كس داند كه وی مبعوث و محاسب خواهد بود و از معاصی باز نایستد بدرستیكه او خبر داد از سر خود كه ایمان ندارد ببعث و حساب الهی حساب قیامت را بر ما آسان گردان.