در ایمان آوردن بتقدیر نیكی و بدی كه از خداوندست عز وجل - ۳

در تفسیر سورآبادی می آرد كه دعوت را عام كرد تا تهمت بخل نبود اما هدایت را خاص گردانید تا گمان سفه نبود كه هر گمراهی را بیراهی شایسته بهشت و دیدار وی نیست و نیست این جمله مگر بتقدیر وی ذَلِكَ تَقْدِيرُ العَزِيزِ العَلِيمِ در صحیح مسلم می آید بروایت عبدالله بن عمر رضی الله عنهما از رسول صلی الله علیه وسلم كه فرمود كَتَبَ اللَّهُ مَقَادِيرَ الخَلَائِقِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ السَّمَوَاتِ وَالأرْضَ بِخَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ، قالَ: وَعَرْشُهُ علَى المَاءِ یعنی تقدیر كرد و حكم كرد و قضا كرد خداوند جل جلاله و قلم را فرمان داد تا بنوشت در لوح محفوظ تقدیرهای خلایق را پیش از آفریدن آسمانها و زمین به پنجاه هزار سال و گفت رسول علیه السلام كه بود عرش خداوند بر آب در شرح لمعات می آرد از ابن عباس رضی الله عنهما كه فرمود آن هنگام كه حق تعالـی خواست كه بیافریند آب را یاقوت سبز بیافرید از نور پس نظر كرد بهیبت بآن یاقوت آن یاقوت از هیبت نظر حق آب گشت پس باد را بیافرید و آب را بر روی باد بداشت پس عرش را بیافرید و بر روی آب بداشت این ست آنچه رسول علیه السلام فرمود وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ و نیز در شرح لمعات كه متن و شرح هر دو از مولفات استاد این فقیرست می آرد كه اهل تحقیق گفته اند مراد از آب درین حدیث علم ست والله اعلم بمراد رسول الله صلی الله علیه وسلم الهی ختم عمر ما بر ایمان گردان و از خوف خاتمت در وقت رفتن ما را ایمن گردان و بشارت لا تَخَافُوا وَلا تَحْزَنُوا بواسطه ملائكه بگوش جان ما برسان آمین رب العالمین.

حكایت در كتابی میدیدم كه شیخ ابوسعید قدس سره معاصر بود با ابوعلی سینا وقت نماز درآمد شیخ فرمود كه نماز بگذاریم ابوعلی در جواب شیخ گفت رباعی

مائیم بعشق او تولَا كرده # و زطاعت و معصیت تبرا كرده #

آنجا كه عنایت تو باشد باشد # ناكرده چو كرده كرده چون ناكرده #

شیخ ابوسعید در جواب فرمود در رباعی

ای هیچ نكرده نیک و بدها كرده # و آنگه بخلاص خود تمنا كرده #

بر عفو مكن تكیه كه هرگز نبود # ناكرده چو كرده كرده چون ناكرده #