در نیت - ۲
و در بنی اسرائیل یكی بكوهی ریگ بگذشت، وقت قحط بود، گفت: اگر این همه گندم بودی من همه بدرویشان دادمی، وحی آمد برسول آن روزگار كه بگوی ویرا كه خدای تعالی صدقات تو پذیرفت و چندان ثواب داد ترا كه اگر تو داشتی و صدقه بدادی همان بودی. و رسول- صلوات الله علیه- گفت: «هركرا نیت و همت وی دنیا بود درویشی در پیش چشم وی باشد، و از دنیا بشود عاشق دنیا، و هر كرا همت و نیت آخرت باشد خدای تعالی ویرا نگاه دارد و از دنیا بشود و زاهد بود در وی». و گفت: «چون مسلمانان بمصاف بایستند با كفار، فریشتگان نامها نبشتن گیرند كه: فلان كس جنگ بتعصب میكند، فلان كس بحمیت آن همی كند كه گویند كه فلان در راه خدای كشته شد، هر كه جنگ برای آن كند تا ظلمت توحید غالب شود وی در راه خداست». و گفت: «هر كه نكاح كند و در نیت دارد كه كابین ندهد زانی است، و هر كه وام خواهد و نیت كند كه باز ندهد دزدست». و بدانكه علما گفته اند كه، اول نیت عمل بیاموزید آنگاه عمل كنید. و یكی میگفت مرا عملی بیاموزید كه شب و روز بدان مشغول باشم، تا هیچوقت از خیر خالی نباشم، گفتند چون خیر نمی توانی كرد، نیت خیر می كن بر دوام، تا ثواب آن حاصل می آید. و ابوهریره می گوید: خلق را روز قیامت بر نیتهاء ایشان حشر خواهند كرد. و حسن بصری می گوید. بهشت جاوید بی آخر بدین عمل روزی چند نیست، بر نیت نیكوست كه آنرا آخر نیست.