حكایت - در حقوق فرزندان بر والدین - ۲

مالک دینار رحمة الله روزی میگریست از وی سوال كردند كه موجب گریه چیست گفت مرا دختركیست در خانه او مرا گریان كرده است گفت ای پدر روا دارم كه مرا گرسنه داری ولیكن روا ندارم كه مرا طعام حرام دهی و من ندانم من برهم و تو در مانی این سخن وی مرا گریان كرده است پس فرزندان را بطعام حلال پرورش باید داد و اصل كلی درین معامله آنست كه پدر اول در لقمه خود احتیاط بجای آرد كه تا نطفه كه حاصل شود از حلال حاصل شود و فرزندان حلال زاده آیند رسول علیه السلام فرمود كه لقمه خود پاک دارید كه فرزندان شما از اثر لقمهای شما اند و در وقتی كه فرزند در رحم بود باید كه مادر او را از طعام حرام و شبهه پرهیز فرماید تا ثمره آن در نفس فرزند ظاهر گردد در نصاب المعلم می آرد كه آدمی را شش مرتبه است و بحسب این مراتب او را شش نام ست اول جنین مادامی كه در رحم ست دویم طفل مادامی كه شیر خواره است سیم صبی مادامی كه ببلوغ نرسیده است و چون بالغ شد او را شاب گویند تا چهل سالگی پنجم كهل از چهل تا شصت سالگی ششم شیخ و هرم از شصت تا وقت مردن و چون آدمی از شصت سالگی در گذشت دیگر آخر عمر وی است و كودک را در مرتبه اولی كه رحم مادرست تربیت باید فرمود چنانكه ذكر آن رفت بلكه هم در منزل اولی كه صلب پدرست احتیاط بجای باید آورد و نیز باید كه از صحبت داشتن در حالت حیض بپرهیزد كه فرزند كه در حال حیض آید ناپاک و بیباک بود و سیاه آید