Untitled Document

بعضی از كارها سخنانی كه سبب كفر می شود - ۱

برای یک مسلمان ندانستن سخنان كفر و جهالت، عذر قبول نمی شود. مانند اینكه یک كافر با گفتن كلمه توحید، مومن می شود؛ یک مومن نیز با گفتن یک سخن، كافر می شود. در آثار علمای اهل سنت؛ (زواجر، حدیقه، بریقه، برگوی (برگیلی)، مفتاح الجنه، مكتوبات ربانی، سعادت ابدیه، ابن عابدین...) بعضی از اعمال و سخنانی را كه موجب كفر می شود خبر داده اند:

• مكاندار دانستن خداوند متعال؛ بطور مثال، بمانند مسیحیان گفتن "خداوند در آسمان [در بالا] است."

• گفتن اینكه خداوند عاقل است، با شعور است، خوب می فهمد. شباهت دادن او به موجودات می شود كه كفر می باشد.

• گفتن سخنان پست كننده به پیامبران، تمسخر با آنها. مثلاً با غرض (به قصد) به حضرت آدم؛ گفتن (اولین انسان، وحشی بود).

• گفتن سخنان تحقیر آمیز به ملائكه. مثلاً، گفتن (نگاه تو به من، مانند نگاه عزرائیل به نظر می آید.) ویا اینكه؛ گفتن (حتی جبرائیل هم بگوید باور نمی كنم.). گفتن (اگر فرزندانتان را خوب تربیت نكنید، زبانی می شوند).

• فتاوی، كتب فقه و سخنان علمای اسلام را، به جای اینكه تعظیم و احترام كرده شود تحقیر كردن. مثلاً، گفتن (قیاس امام اعظم حق نمی باشد). به زمین زدن فتوی. به زمین پرت كردن كتب حدیث و تفسیر.

• به امرها و نهی های خداوند متعال، یعنی ایمان نداشتن و اهمیت ندادن به معلومات دینی در قرآن كریم و احادیث شریف كه بوضوح بیان شده و با كتابهای علمای اسلام به هر طرف گسترش یافته و ایمان به آنها از ضروریات بوده؛ و دوست نداشتن آنها. مثلاً، گفتن (برای اینكه جن ها را نمی بینم به آنها ایمان ندارم).