مكتوب پنجاه و چهارم ۵۴ - ۱

نیز بسیادت و نقابت پناهی شیخ فرید صدور یافته در بیان آنكه اجتناب از صحبت مبتدع لازم است ضرر صحبت مبتدع فوق ضرر صحبت كافر است و بدترین فرق مبتدعه شیعه شنیعه اند وَمَا یُنَاسِبُ ذلِكَ عَظَّمَ اللهُ تَعَالی اَجْرَكُمْ وَرَفَعَ قَدْرَكُمْ وَیُسَّرَ اَمْرَكُمْ وَشَرَحَ صَدْرَكُمْ بِحُرْمَةِ سَیِّدِ الْبَشَرِ الْمُطَهِّر عَنْ زَیْغِ الْبَصَرِ عَلَیْهِ وَعَلی الِه مِنَ الصَّلَوَاتِ اَفْضَلُهَا وَمِنَ التَّسْلِیْمَاتِ اَكْمَلُهَا مَنْ لَمْ یَشْكُرِ النَّاسَ لَمْ یَشْكُرِ اللهَ هر كسی كه شكر آدمی بجا نیاورد شكر خدای عز وجل بجا نیاورد پس بر ما فقیران شكر احسانهای شما لازم است اولا سبب جمعیت حضرت خواجه ما شما بوده اید بطفیل شما دران جمعیّت طلبِ حق سبحانه و تعالی كردیم و حظهای وافر بردیم و ثانیاً چون بحكمِ كُبِّرْتُ بِمَوْتِ الْكُبرَاءِ نوبت باین طبقه رسید واسطه اجتماع فقرا و باعث انتظام طالبان نیز شمائید جَزَاكُمُ اللهُ سُبْحَانَه عَنَّا خَیْرَ الْجَزَاءِ ** گر بر تنِ من زبان شود هر موی # یک شكرِ تو از هزار نتوانم كرد # آرزو آنست كه حق سبحانه و تعالی در دنیا و آخرت شما را از آنچه نباید و نشاید محفوظ دارد بِحُرْمَةِ جَدِّكُمْ سَیِّدِ الْمُرْسَلِیْنَ عَلَیهِ وَعَلی الِه وَعَلَیْهِمْ مِنَ الصَّلّوَاتِ وَالتَّسْلِیماتِ اَتَمُّهَا واَكْمَلُهَا این فقیر از صحبتِ گرامی شما دور افتاده است معلوم نه دارد كه در مجلس شریف از كدام قسمِ مردم را گنجایش است و انیس خلوت و جلوت كیست ** خوابم بشد از دیده درین فكرِ جگر سوز # كاغوشِ كه شد منزل و آسایش خوابت # یقین تصور فرمایند كه فسادِ صحبتِ مبتدعِ زیاده از فسادِ صحبت كافر است و بدترین جمیع فرقِ مبتدعان جماعه اند كه باصحاب پیغمبر عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ الصَّلوٰة وَالسَّلَامُ بغض دارند الله تعالی در قرآن مجید خود ایشان را كفار می نامد لِیَغِیْظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ