انجیل (لوقا)، ۲۸ سال بعد، در اسكندریه، به زبان یونانی تحریر شد. انجیل (یوحنا) بعد از سی وهشت ویا شصت وپنج سال در شهر افسوس تحریر گردید. در همه آنها روایت ها، حكایت ها وبعضی چیزهای دیگر كه بعد از عیسی علیه السلام حاصل گردید، تحریر یافته است. لوقا و مرقص، از حواریون نبودند. سخن هایی را كه از دیگران شینده بودند، نوشتند. كسانی كه اینها را نوشتند، كتاب خود را انجیل نگفتند، كتاب تاریخ گفتند. بعداً، كسانی كه آنرا ترجمه كردند به آن انجیل گفتند.

علمای فقه، هفت طبقه می باشد. كمال پاشا زاده احمد بن سلیمان افندی "رحمة الله تعالی علیه"، در كتاب (وقف النیّات) این هفت درجه را اینگونه توضیح می دهد:

۱. علمایی است كه در اسلامیت (مجتهد مطلق) می باشند. اینها برای حكم برآوردن از (ادلّه اربعه)، اصول و قواعد تاسیس كرده اند و نظر به اساس هایی كه بمیان گذاشته اند، احكام برآورده اند. امام چهار مذهب از اینها می باشند.

۲. (مجتهدان در مذهب) اند. اینها، علمایی مانند امام ابویوسف و محمد (رحمة الله علیهم اجمعین) می باشند كه با پیروی از قواعدی كه رئیس مذهب تاسیس كرده است، از چهار دلیل احكام بیرون می آورند.

۳. علمایی كه در مسئله ها مجتهد می باشند. اینها، با وجود اینكه برای مسئله هاییكه رئیس مذهب خبر نداده است، نظر به اصول و قواعد مذهب، احكام بیرون می آورند، ولی لازم و شرط می باشد كه مطابق به امام، احكام بیرون بیاورند.