سعادت آدمی در معرفت خدایتعالی است - ۲

 و آنكس كه داند كه شطرنج چون باید نهاد و بنهاد، لذت بیشتر ازآن یافت كه آنكس كه داند كه چون باید بازید [بازیدن بمعنی بازی كردن است] و همچنین هرچند معلوم شریفتر، علم آن شریفتر، و لذت وی بیشتر.

و هیچ موجود شریفتر ازآن نیست كه شرف همه موجودات بویست، و پادشاه و مالک همه عالم اوست، و همه عجایب عالم آثار صنع ویست، پس هیچ معرفت ازین معرفت شریفتر و لذیذتر نیست، و هیچ نظاره خوشتر از نظاره حضرت ربوبیت نباشد و مقتضی طبع آنست، برای آنكه مقتضی طبع هرچیز خاصیت وی بود، كه وی را برای آن آفریده اند: اگر دلی باشد كه در وی تقاضای این معرفت باطل شده باشد، همچون تنی باشد بیمار كه در وی تقاضای غذا باطل- شده باشد، و باشد كه گل دوستتر دارد از نان، و اگر ویرا علاج نكنند، تا شهوت طبیعی باز جای خویش آید، و این شهوت دیگر چیزها بر وی غالب تر از خواهش معرفت حضرت الهیت شده است، بیمار است، اگر علاج نكند بدبخت آن جهان بود، و هلاک شود.

و همه شهوتها و لذتهاء محسوسات كه بتن بنی آدم تعلق دارد، لاجرم بمرگ باطل شود، و رنجی كه درآن برده باشد باطل شود بمرگ، و لذت معرفت كه بدل تعلق دارد، بمرگ اضعاف آن شود، بلكه روشن تر شود، و لذت اضعاف آن شود: كه زحمت دیگر شهوتها برخیزد.  انشاء الله تعالی.