Untitled Document

در بیان آداب رفتن بمسجد - ۵

پس جهد كند تا در صف اول جای یابد و اگر در صف اول جای نیابد در صف دوم و سوم بایستد و اگر تنها بماند یكی را از صف بیرون كند و واپس آرد كه نماز تنها نباید گزارد كه در نماز جماعت بیرون از صف ایستادن مكروهست و چون نماز بامداد بگزارد باید كه در جایگاه نماز چندانی بنشیند كه آفتاب بلند شود و بذكر و قرآن خواندن مشغول شود و سخن علمی گفتن كه فضل بسیار دارد و رسول الله _ فرمود كه هر كه نماز بامداد بگزارد و بر جای نماز چندان بنشیند كه آفتاب بلند شود بعد از آن دو ركعت نماز بگزارد در هر ركعتی فاتحه یكبار و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد پنج بار بخواند خدای عزّ و جلّ عبادت هفتاد ساله ویرا بنویسد و گناه هفتاد ساله ویرا بیامرزد و ثواب چهار بنده آزاد كردن ویرا كرامت كند چندان ثواب ویرا بنویسد كه دو هزار دینار زر سرخ بر درویشان صدقه كرده باشد و اگر صد بار بگوید (لَا اِلهَ اِلَّا اللهُ الْمَلکُ الْحَقُّ الْمُبِیْن) خدای تعالی ویرا از درویشی برهاند و بتوانگری برساند و از عذاب برهاند و ببهشت باقی برساند خدای تعالی همه را توفیق طاعات و خیرات كناد بفضله و كرمه

مكتوب دو صد و نوزدهم - ۱

بمرزا ایرج صدور یافته در بیان آنكه آدمی از نادانی خود در فكر ازاله مَرَضِ ظاهرِ خود است و از مرض باطنی كه عبارت از گرفتاری دل است غافل وَمَا یَنَاسب ذَلك عَصَمَكُمُ اللهُ سُبْحَانَه عَمَّا یَصِمُكُمْ وَصَانَكُمْ عَمَّا شَانَكُم بِحُرْمَةِ سَیِّدِ الْاَوَّلِیْنَ وَالْاخِرِیْن عَلَیْهِ وَعَلی الِه اَجْمَعِیْنَ مِنَ الصَّلَوَاتِ اَتَمُّهَا وَمِنَ التَّسْلِیْمَاتِ اَكْمَلُهَا سعادت و نجابت آثارا آدمی را چون مرضی از امراض ظاهر طاری میگردد و عضوی از اعضای او را آفتی میرسد آن قدر سعی و مبالغه مینماید كه آن مرض دفع شود و آن آفت زائل گردد