اندر بیان كردن سنت و جماعت و شناخت آن - ۲

و شهادت بشنود و بران گواهی دهد كه این قول از وی در وجود آمد جمله قضاة اسلام در اسلام آن بیگانه بر این قول حكم كنند پس بهیچ حال نشاید گویندهٔ این قول را نامؤمن خواندن چنانكه رسول صلی الله علیه و سلم می فرماید (أمرت ان اقاتل الناس حتی یقولوا لاٰ الٰه الا الله محمد رسول الله فاذا قالوها عصموا منی دماءهم واموالهم الاّ بحقِّها وحسابهم علی الله)

قاعده دوم آنست كه همه چیزها را جمع داری در قضا و مشیت ایزد سبحانه و تعالی هم خیر و هم شر و هم نفع و هم ضرر آنچه خیرست بامر و رضا و محبت اوست بدان ثواب دهد و آنچه شرّست بنهی اوست بدان عقاب كند برضا و محبت او نیست تا سفه لازم نیاید اما جمله بقضا و مشیت اوست تا قهر و عجز لازم نیاید.

قاعده سوم آنست كه جمله یاران رسول صلی الله علیه وسلم جمع داری در دوستی و نیكو خواستن و نیک گفتن و هیچ كسی را از ایشان بقلیل و كثیر بد نگویی و بد نه اندیشی و روا نداری كه كسی دیگر گوید چنانكه حق تعالی گفت (وَالذِینَ جَاؤ مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ولاِخْوَاننَا الذِینَ سَبَقُونَا بِالاِیمَانِ ولا تَجْعَلْ فی قُلُوبنَا غلاً لِلَّذِینَ اٰمَنُو رَبَّنَا اِنَّكَ رؤف رَحِیم* الحشر:۱۰) خدای عز وجل ما را بستود كه ایشانرا بد نگوییم و بریشان دعا و ثنا گوییم پس نشاید ایشانرا بد گفتن از جمله ایشان ابوبكر صدیق را رضی الله عنه فاضلتر گوییم پس عمر را پس عثمان را پس علی را رضی الله تعالی عنهم اجمعین زیرا كه ایشان نشستند بمقام رسول صلی الله علیه وسلم باتفاق جمله یاران و نصرت كردند مر دین را و شریعت را و ایشان بگستراندند بساط اسلام را در آفاق جهان بتوفیق خدای در حق